سامان (سامان خدا، سامان خدات، سامان خداه) از بزرگان بلخ و حاکم آنجا و جد سامانیان (279 ـ 389 ق) بود. وی در ابتدا زرتشتی بود و در اواخر بنی امیه اسلام را اختیار کرد.
منبع:
ر. ک: تاریخ ادبیات در ایران، ج1، ص، 204؛ فرهنگ جامع تاریخ ایران، ج1، ص: 448.